تو اما فرق می کنی.
وقتی سراغت می آیم،
انگار بچه ای باشم کوچک و نحیف و باران زده.
دررا باز می کنی،
چیزی نمی پرسی،
شماتت نمی کنی،
سرکوفت نمی زنی،
فقط آرام حوله ای نرم و گرم و خوش بویی را دورم می پیچی.
من را از عالم و آدم می پوشی.
هر چه عیب و خطا و لغزش و کجی ،
همه را پنهان می کنی.
یا ستا رالعیوب
وقتی سراغت می آیم،
انگار بچه ای باشم کوچک و نحیف و باران زده.
دررا باز می کنی،
چیزی نمی پرسی،
شماتت نمی کنی،
سرکوفت نمی زنی،
فقط آرام حوله ای نرم و گرم و خوش بویی را دورم می پیچی.
من را از عالم و آدم می پوشی.
هر چه عیب و خطا و لغزش و کجی ،
همه را پنهان می کنی.
یا ستا رالعیوب
برچسبها:
محمد
